Wednesday, 7 August 2019

पुस्तक सफर:-वाटा; लेखक:-व्यंकटेश माडगूळकर

आजवरच्या प्रवासात अनेक 'वाटा' तुडवाव्या लागल्या.

....फार लवकर वयात घराबाहेर पडलो.सोळाव्या वर्षीच या वाटा संपल्या आणि मी भटकत राहिलो.पाय नेतील ती वाट..सोबत नाहीच.इतकी वर्षे झाली, पण अजूनही पायाखाली मळलेली वाट आहे,असा भरवसा नाही.हीच का वाट, असा सारखा संशय!

मानवी जीवनाच्या संघर्षाचे विविध रूपात केलेले वर्णन...

👍👌👍👍👍

©
कौशिक श्रोत्री

Sunday, 4 August 2019

पुस्तक सफर:- नागझिरा ; लेखक:- व्यंकटेश माडगूळकर


“वाहणारे पाणी...”
“विविध पक्षांचा येणारा आवाज...”
“टी-बुक...टी-बुक..असा येणारा आवाज...”
“उंचच्या उंच अजस्त्र एकमेकांना लपेटलेली झाडे..”
“मधूनच येणारा पाऊस...”
“विरळ होत जाणारे धुकं...”
“निर्मनुष्य रस्ते...”
“विविध स्वरांमध्ये ऐकू येणारा पक्षांचा आवाज...”
“अखंड वाहणारे पाणी...”
“मधूनच येणारे आवाज...”
“सर्र...सर्र...येणारे आवाज...”
भंडारा जिल्ह्यामध्ये “ नागझिरा” अभयारण्यात गळ्यात दुर्बीण,मनात अखंड उत्साह आणि जंगल सफारी...ह्या सर्व गोष्टी श्री.वेंकटेश माडगुळकर ह्यांनी कागदावर उतरवल्या आहेत.
जंगल सफारीचा अनुभव घेण्यासाठी आणि निसर्गरम्य होण्यासाठी हे पुस्तक वाचाच.
४ स्टार्स
©
Kaushik


Thursday, 1 August 2019

भूत-अद्भुत लेखक:- श्री.रत्नाकर मतकरी


प्राध्यापक थट्टेवारी, नावाच्या मानाने खूप गंभीर होते.मुख्य म्हणजे ते कधीही, कुठलीही गोष्ट मस्कारीमध्ये करत नसत.सतत गंभीर.
तसे त्यांचे फारसे वय नव्हते.अजूनही त्यांचे लग्न झाले नव्हते.पण कपाळावर असलेले आठ्यांचे २४ तास जाळे आणि जाड भिंगांचा असलेला चष्मा, यामुळे तिशीचे प्राध्यापक पन्नाशीचे दिसत.माणूस कायम गंभीर राहिला तर तो लवकर म्हातारा होतो तो असा...
ते हे प्राध्यापक कॉलेजमध्ये गंभीर आणि तत्वज्ञानी विषय शिकवत असत.ते शिकवत असताना विद्यार्थी देखील गंभीर होत असत.तत्त्वज्ञान! विषय गंभीर..मुले गंभीर आणि मास्तर पण गंभीर.कुणाला कंटाळा आला तर तो गंभीर होऊन जांभई देत असत.सारे वातावरण असे गंभीर असायचे कि झाडावर असलेल्या चिमण्या देखील गंभीर होत असत.
अशात ह्या महाशयांना महागंभीर विषय लिहायची हुक्की आली.विषय होता “विश्वाच्या उत्पातीपासून चराचर व्यापून राहिलेल्या अगणित योनींमध्ये पिशाच्चयोनीची गणना...” थोडक्यात “ ह्या जगात भूत आहे का...”
आणि...हा विषय लिहायला हे जाड भिंग घालणारे मास्तर लांब अशा एका गावात जातात..आणि सुरु होतो मग...कथेचा विस्तार
स्टोरीटेलिंग..आणि बऱ्याच विषयांचे बादशाह असलेले श्री.रत्नाकर मतकरी ह्यांचे हे पुस्तक वाचाच....
७ स्टार्स
©
Kaushik

Wednesday, 31 July 2019

काही खरं काही खोटं लेखक:- व.पु.काळे


कथा सुखाची...दुःखाच्या भेटीची...विरहाच्या वेदनेची...अश्रुची अश्रुमधल्या फुलाच्या उपकाराची...अपकाराची..आकाडतांडवाची...मुकेपणे सोसण्याच्या भुलण्याची..झुलण्याची मोहधुक्यात हरवण्याची...सावध राहण्याची..सावध होण्याची..आयुष्य उधळण्याची..कातडी बचावण्याची...अंधाराच्या उगवत्या क्षितिजाची...उदास सायंकाळची...लुप्त होत असताना जगण्याची...
तर.."काही खरं काही खोटे" ह्यात १४ कथा आहेत.
तर...आपापल्या मूडनुसार, वेळेनुसार कोणतेही पान उघडा आणि वाचा!
हे पुस्तक कुणासाठी?
तर...ज्यांना मोत्यातली चमक पहायची आहे अशा वेड्यांसाठी!
ह्यातल्या कथा कशा वाचाव्यात? एका बैठकीत? अथवा एका दमात?छे! अजिबात नाही.काही घरांमध्ये निरनिराळे सेंट आणि चपला असतात.काहींकडे विविध रंगांचे चष्मे असतात.जसा मूड असेल तसे ते चष्मे आणि सेंट वापरले जातात तसे जसा मूड असेल तसे ह्या पुस्तकाच्या कथा वाचाव्यात.हवे ते पान शांतपणे उघडावे आणि मूडनुसार भरपूर आनंद घ्यावा अगदी मस्त अशा सुगंधाने.
तर...आपल्या मूडनुसार ह्या पुस्तकाचे कोणतेही पान उघडा आणि आनंदात डुबून जा....
©
कौशिक श्रोत्री

Tuesday, 28 May 2019

पुस्तक परीक्षण:-१२.३५ लेखक:-श्री.रत्नाकर मतकरी

मध्यरात्रीची करकरीत वेळ.
बाहेर थंडी मी म्हणतेय.चावरे वारे सुटलेय..रस्ता मिट्ट काळोखात बुडून गेलाय.बंगल्याच्या फाटकावरचे दोन मंद प्रकाशगोल अंधाराची जाणीव वाढवत आहेत.
बंगल्यात एकटी नंदिनी.बेडरूममध्ये.उबदार रजईमध्ये गुरफटून दिसेनाशी झालेली.
अचानक फोन वाजू लागतो.काळोख चिरल्यागत,कर्कशपणे.
नंदिनी झोपेतेच बेडजवळ कॉर्डलेस फोनवर हात टाकते.जाणीव होते,रिसीव्हर जागेवर नाही.
फोन वाजतोच आहे.थांबण्याची चिन्हे नाहीत.
नंदिनी उठते.झोपेत चालल्यासारखी हॉलमध्ये येते.कॉर्डलेस तिथेच पडलेला.तो उचलते.झोपाळू आवाजात म्हणते,''हेलो-"
"हलो-".

श्री.रत्नाकर मतकरी ह्यांच्या कथांचे मुख्य लक्ष,अनुभवांचे व घटितांचे विलक्षण,अपरिचित असे आकार व रूप ह्यांचे वेध व त्यांच्या माध्यमातून मानवी मन आणि जीवनातले गूढ,अज्ञात ह्यांचे भान देणे,अपरिचित दृष्टीतून त्याचे दर्शन घडवणे,हे आहे.

#खिळवून ठेवणाऱ्या कथा#
#टोचणारे भय#
#हुरहूर#

#नक्की वाचा#
#मास्तरस्टोरीटेलर चे मास्टरपीस#
#अनेक स्टार्स#
©
Kaushik

Tuesday, 21 May 2019

ड्रेस


सायंकाळचे ५.३० वाजले होते.पुण्यात विमाननगर परिसरात एका मॉलमध्ये बरीच गर्दी जमली होती.मॉलमध्ये बऱ्याच तरुणी आणि तरुण  दिसत होते.मॉलमध्ये ग्राउंड फ्लोअर वर रॉक-संगीताचा कार्यक्रम सुरु होता.त्याचबरोबर बऱ्याच ‘जेंबे’ आणि ‘ड्रम’ चा आवाज ऐकू येत होता.रॉक-संगीताचा कार्यक्रम जोरदार सुरु होता.तो कार्यक्रम ऐकायला बऱ्याच मुली आणि मुलं एकत्र आले होते.
काही वेळाने रॉक-संगीताचा कार्यक्रम थांबला.कार्यक्रम थांबल्यावर गर्दी हळूहळू पांगली.गर्दीतून ३ मुली एकत्र बाहेर पडल्या आणि मॉलमध्ये फिरू लागल्या.तिघी २७ वर्षाच्या होत्या.तिघी सरकत्या जिन्यावरून पहिल्या मजल्यावर गेल्या.तिथे बरीच गर्दी होती.पहिल्या मजल्यावर विविध दुकानांची रेलचेल होती.त्याचबरोबर तिथे काही खाद्यपदार्थांची दुकानं होती.तिथे त्या तिघी गेल्या.कॉल्ड कॉफी,बर्गर,पिझ्झा,डोसा...आणि बरेच पदार्थ तिथे दिसत होते.तिघी टेबलजवळ खुर्चीवर बसल्या.
‘‘Attitude…That’s me. असा तिघींचा top, मोकळे सोडलेले केस,रंगवलेले ओठ,हातात असलेला आय-फोन ७ एस, नाकात असलेल्या एकसारख्या नोजरिंग...आणि चेहऱ्यावर ‘vanilla ice-cream’ ला फिका पाडेल असा गोरा वर्ण पाहून तिथे समस्थ तरुण वर्ग त्यांच्याकडे हळूच पाहू लागले.पण तिघींना त्याचे काहीच वाटत नव्हते.(का वाटू नये.....)
मानसी(पहिली),‘‘आज खूप गर्दी आहे...”
सपना(दुसरी),‘‘तरी कमी आहे..”
दीपिका(तिसरी),‘‘गल्स...काय खाऊया?”
मानसी,‘‘मला कॉफी हवी आहे.”
सपना,‘‘मला पण....कॉफी.”
दीपिका,‘‘तीन कॉफी सांगते.कॉफी पिऊन आपण शॉपिंग करूया.मला २ जीन्स आणि २ top घ्यायचे आहेत.”
‘शॉपिंग’ हा शब्द ऐकल्यावर मानसी आणि सपनाच्या चेहऱ्यावर छानसे हास्य उमटले.
“नक्की.”
मानसी आणि सपना एकसुरात बोलल्या.दीपिका कॉफी ची ऑर्डर द्यायला गेली.
१० मिनिटांनी ३१ वर्षाचा मुलगा त्यांच्याकडे कॉफी घेऊन आला.
कॉफी आल्यावर तिघींनी आपापल्या कॉफी चा फोटो काढला.लगेचच तो फोटो दीपिका ने Instagram वर ‘कॉफी डेट with my gals.’ असे caption देत टाकला.तोच फोटो मानसी ने रीपोस्ट करत ‘having fun with my BFF असा caption टाकला.तोच फोटो परत सपना ने रीपोस्ट करत ‘ Coffee with my chicks असा caption टाकला.कॉफी पिऊन झाल्यावर तिघी सेल्फी काढू लागल्या.सेल्फी काढून झाल्यावर तिघी टेबलवरून उठल्या आणि निघाल्या.
पहिल्या मजल्यावर तिघी फिरू लागल्या.तिथे बरेच दुकाने दिसत होती.त्याचबरोबर तिथे बर्याच मुली आपल्या मित्रांबरोबर फिरत होत्या.त्यांच्याकडे पाहून मानसी ने दीपिका कडे नजर टाकली.
“यार..मुलांबरोबर फिरण्यात मजाच वेगळी.”
दीपिका,‘‘ती मजा काही औरच.”
सपना,‘‘पुढच्या वेळेला आपण आपल्या मित्रांना घेऊन येऊ.”
दीपिका,‘‘हो...निदान आपल्या शॉपिंग च्या पिशव्या तरी उचलतील.”
तिच्या वाक्यावर मानसी आणि सपना एकमेकींकडे पाहून हसू लागल्या.
थोडा वेळ चालून झाल्यावर तिघी एका दुकानासमोर थांबल्या.दुकान मुलींचे होते.
तिघी आत शिरल्या.दुकानात ३ पुरुष आणि १ लेडीज बसलेल्या होत्या.तिथे जाऊन तिघी कपडे पाहू लागले.
दीपिका,‘‘तो...रेड कलर चा top दाखवा.”
Counter वर एक ४० वर्षाचा माणूस होता आणि ३३ वर्षाच्या २ मुली होत्या.दीपिका ला त्या २ मुलींपेकी एक मुलगी top काढून दाखवू लागली.तेवढ्यात मानसी आणि सपना दुकानात असलेले कपडे न्याहाळत होत्या.
दीपिका,‘‘सपना....ट्राय करू हा top..”
मानसी,‘‘कर..”
दीपिका चेंजिंग रूम मध्ये गेली.तिथे तिने तो top घातला.चेंजिंग रूम मध्ये आरसा होता.त्या आरशाकडे पाहून दीपिका ने नवीन ड्रेस मध्ये एका क्षणात विविध पोझ मध्ये १५ फोटो काढले.ते फोटो तिने तिच्या “Whatsapp वर असलेल्या ‘‘Girls just wanna have fun नावाच्या ग्रुप वर टाकला.पोस्ट केल्यावर ती रिप्लाय ची वाट पाहू लागली.पण ५ मिनिटे झाली तरी कुणीच रिप्लाय केला नाही.७ मिनिटांनी ती बाहेर आली.
मानसी,‘‘दिप्स...wow....”
सपना,‘‘मस्त दिसतोय तुला top डीपी...”
दीपिका च्या चेहऱ्यावर लगेच हास्य उमटले.
“जीन्स ट्राय करते.”
“तुम्ही काही नाही का घेणार...”
“आम्ही एखादी ट्राय करू.”
मानसी आणि सपना एकसुरात बोलल्या.
“आलेच... जीन्स ट्राय करून.”
दीपिका चेंजिंग रूम मध्ये गेली.तिथे ती जीन्स घालू लागली.जीन्स घालून झाल्यावर तिने नवीन जीन्स आणि top वर परत विविध पोझ देत आरश्यासमोर पाहत फोटो काढले.ते फोटो परत तिने “ Girls just wanna have fun नावाच्या ग्रुप वर पोस्ट केले.फोटो पोस्ट केल्यावर तिने काही वेळ रिप्लाय ची वाट पाहिली.पण कुणीच रिप्लाय दिला नाही.परत दीपिका बाहेर आली.
२ तासाने...
दीपिका ने दुकानातले ५०-६० टक्के ड्रेस घालून पाहिले होते.पण तिला एकही ड्रेस पसंद पडला नाही.तिच्याबरोबर मानसी आणि सपनाला पण काहीच पसंद पडले नाही.
तब्बल ५०-७० टक्के विविध प्रकारचे ड्रेस ट्राय करून झाल्यावर दीपिका counter वर असलेल्या मुलीकडे पाहत होती.
“तुमच्याकडे अजून ड्रेस नाहीत का.?Varity कमी आहे का..?
ती मुलगी दीपिका कडे पाहत राहिली.
You have already tried lots of varieties.”
“Yes… I have… But you should have more.”
“Right now. We have this much only.
दीपिका चा चेहरा पडला.तब्बल २ तास तिघींनी शॉपिंग केले होते.पण काहीही खरेदी न करता त्या उभ्या होत्या.तिघी दुकानाच्या बाहेर आल्या.
“छे...२ तास शॉपिंग करून पण मनासारखे काहीच मिळाले नाही.I had posted the photos with the top and jeans on our group girls. But I didn’t received any reply. I didn’t received any likes on that top and jeans.
 मानसी,‘‘मी २ ड्रेस ट्राय केले पण त्या फोटोला सुद्धा कुणीच लाईक केले नाही यार..माझे फोटो मी फेसबुक आणि इन्स्टा स्टोरी ला टाकले.पण कुणीच पाहिले नाहीत.”
सपना,‘‘same case with me.”
“Girls...लक्ष्मी रोड ला जाऊया उद्या सकाळी. तिथेच काय मिळते का पाहू...मनासारखे...इथे काहीच ड्रेस नव्हते.”
दीपिका सपना आणि मानसी दुकानाबाहेर उभ्या होत्या.एव्हाना दुकानातल्या २ मुली आणि तो ४० वर्षाचा माणूस तिघींकडे पाहत होते.
एव्हाना सायंकाळचे ७.३० वाजले होते.
“छे...यार...एक पण ड्रेस नाही मनासारखा..”
“आपण उद्या लक्ष्मी रोड ला जाऊया...सकाळी..
तिघी निघणार एवढ्यात दीपिका च्या फोन मधून मेसेजेस चा आवाज येऊ लागला.
दीपिका ने लगेच तिला आलेले मेसेजेस पाहिले.
Awsome…You look hot baby….Fabulous…Sexy…..असे विविध मेसेजेस दीपिका ने ग्रुप वर टाकलेल्या फोटोला रिप्लाय म्हणून येत होते.”
ते मेसेजेस पाहून दीपिका ची कळी खुलू लागली.
ती लगेचच मानसी आणि सपना ला तिला आलेले मेसेजेस दाखवू लागली.त्याचबरोबर मानसी आणि सपना ला पण मेसेजेस येऊ लागले.
“अरे बापरे....एवढे मेसेजेस....लाईक...म्हणजे तो top मला सूट होत आहे.एवढा पण महाग नव्हता तो top..”
“आम्हाला पण मेसेजेस आलेत.”
“मला तर फेसबुक वर ५०० likes मिळालेत. Boys च्या नुसत्या कॉमेंट्स वर कॉमेंट्स...”
तिघींच्या चेहऱ्यावर हसू उमटले.
तिघी परत दुकानाकडे वळल्या.तेवढ्यात ते दुकान बंद करत ४० वर्षाचा माणूस आणि २ मुली बाहेर आल्या.
तो माणूस मानसी;सपना आणि दीपिका कडे पाहू लागला.
“आमच्या दुकानात रेंज येत नाही.दुकानाच्या बाहेर येते.”
“पण...ड्रेस”
तिघी त्याच्याकडे पाहू लागल्या.
त्याने आणि त्या २ मुलींने दुकान बंद केले आणि तिघे गालातल्या गालात हसत पुढे चालू लागले कारण तो ड्रेस आणि जीन्स त्यांनी ह्या तिघी बाहेर पडल्यावर दुसर्या customer ला विकला होता.
©
Kaushik

Wednesday, 27 March 2019

Book Review:- The Girl in the Room 105. Writer:- Chetan Bhagat

Chetan Bhagat!!! is back.

So...After a long gap of ''One Indian Girl'' book he is back with the book ''The Girl in the room 105'' which sounds quite different from other Chetan Bhagats books.

The book is a Romantic Thriller.

It starts with the Chetan Bhagat flying in the flight( No wonder he gets all his stories in the train and the flight). He meets the one character from the book who narrates him the story. This characters name is Keshav Rajpurohit.
He is the IIT pass out. He has not got a decent job. So he has entered in the Teaching job. He is screwed in his personal and professional life. His beautiful Gf left him in the past. But after some time she messages him and tells him to meet her in her room 105 in the midnight.  Keshav runs to meet her in room 105 and....his life changes forever.

The writing style is completely different from his other books. Chetan Bhagat is again successful in writing the romantic thriller which he has not yet written so far. Changes and twists in the story are surprising and unexpected. He has tried to reach some of the social causes in the story. He writes the stories of his books in the filmy style which is appealing to most of the readers.

Like his other books, his writing style is the same. Yet he succeeds in the writing the best twists. He is not a great writer who introduces the big English words but he is a perfect storyteller.

Don't miss the book for the chasing and thriller story.

©
Kaushik

Featured post

सिनेमा

सकाळचे ९.०० वाजलेले होते.बर्‍याच गाड्यांचा आवाज येत होता.बरीच वर्दळ जाणवत होती.कोल्हापूरमध्ये एका मोठ्या मल्टिप्लेक्स मध्ये एक गाजलेला सिनेम...